Mijn laatste stop in Thailand was Pai. Een plek met heerlijk streetfood, kleine reggaebarretjes met live muziek en vooral héél véél hippies. Het is een plek waar mensen (hippies) schijnbaar blijven hangen. En dan heb ik het niet over dagen, maar over jaren. Om die reden is Pai er ook een beetje op aangepast. Het streetfood bijvoorbeeld is zo gezond, en verfijnd als het maar kan, en we verbleven in een hostel die je op kon leiden tot circusartiest.

Na het paradijsje Pai was het helaas tijd om Thailand te verlaten. 6 weken was al vrij lang en ik wilde toch nog wel een korte stop in Laos maken. En dat deed ik niet met een bus, dat deed ik met een slowboat. Samen met wat IJslanders en een Amerikaan zou ik in twee dagen vanaf de grens van Laos en Thailand naar Luang Prabang varen.

Zo'n slowboat is zo leuk als je het zelf maakt. Varen op de Mekong is vrij indrukwekkend, maar ook dat uitzicht kun je niet 8 uur achter elkaar bekijken. Wij hadden ons dan ook goed voorbereid en 2 koelboxen gevuld met bier gekocht, een speakertje, en een pakje kaarten meegenomen. Feestje op de boot dus, wat echt heel gezellig was.

Vlak voordat we aankwamen in Luang Prabang veranderde het feestje echter in een bijna dood ervaring. De kapitein had een aantal rotsen over het hoofd gezien en we zonken bijna.. als gevolg hebben we een half uurtje in niemandsland gestaan. Maar dat terzijde, het was gewoon gezellig

Luang Prabang bleek een oord voor Nederlanders te zijn. Ik kwam er echt veel leuke nieuwe mensen tegen, en ook nog wat bekenden uit Chiang Mai. Samen met een aantal van deze mensen zijn we naar de watervallen gegaan die iets verderop lagen. Nou ik ben bij een waterval in Chiang Mai geweest, maar vergeleken met deze was dat een pisstraaltje. Helder blauw water, overal diep genoeg om te zwemmen en nog een waterval van zo'n 8 meter hoog, heel tof.

Verder was Luang Prabang een plek om te chillen. Zo ging iedereen 's avonds naar een bar genaamd utopia. Een bar met uitzicht op de Mekong, iedereen zat op de grond en als klap op de vuurpijl was er een beachvolleybalveld :)

Deze bar sloot, net als elke andere bar al om 11 uur, maar niet getreurd, er was namelijk nog één andere optie. Zo was de bowlingbaan gewoon tot 2 uur snachts open.. Apart, maar grappig was het zeker.

Volgende, en meteen de laatste stop was Muang Ngoi. Een plekje in het noorden van Laos, dat mijn hart heeft gestolen. In de boot naar het dorp raakten we in contact met locals, die ons uitnodigden voor een trouwerij die schijnbaar plaatsvond die avond. Daar zeggen we natuurlijk geen nee tegen.

Die laotianen weten wel hoe ze een feestje moeten vieren. De muziek was vreselijk (karaoke), het dansen was apart, maar drank was er in overvloed, en iedereen was hartstikke open en gezellig. Lang was ik niet meer zo dronken geweest, en lang had ik niet meer zo'n goede avond gehad.

Maar Muang Ngoi was meer dan dat. Er lagen veel kleine dorpjes in de omgeving waar je met een stevige wandeling kon komen. Lege rijstvelden die perfect bleken voor een potje voetbal en en een aantal grotten onderweg waren mooie bijkomstigheden.

Ook is het dorp gelegen aan de Mekong. Voor 2,5 euro kon je een kajak voor een dag huren, en dat is dan ook precies wat mijn IJslandse vrienden en ik deden. Een topdag, die werd afgesloten met een echte Lao barbecue die wat locals voor ons georganiseerd hadden.

Dat was ook meteen m'n laatste echte dag in Laos. Momenteel zit ik al zo'n 18 uur in een bus naar Hanoi en heb ik ten minste nog zo'n 7 uur te gaan.

Maar hee, ik ben in Vietnam ?